Podziel się swoimi pozytywnymi doświadczeniami ze sobą i innymi i bądź szczęśliwy

Tym razem chcę napisać kilka słów o pozytywnych doświadczeniach i ich wpływie na szczęście … na dłuższą metę. Większość ludzi wie, że postrzeganie (uczucie) pozytywnego zdarzenia zmniejsza się z czasem. Zakładam, że uśmiechałeś się każdego dnia z powodu twoich wakacji, które miały miejsce rok temu. Jeśli twój szef zwiększy Twoja pensje, będziesz się cieszył przez pierwsze dni a może tygodnie. Po jakims czasie poczucie szczęścia minie.

Istnieje mechanizm zwany kapitalizają, który pomaga w utrzymywaniu szczęścia po pozytywnych wydarzeniach.

Nasze mózgi nie są w stanie całkowicie odróżnić rzeczywistości od fikcji. Poniżej zakładam, że myślenie pozwala na wyobrazić sobie jakąkolwiek fikcyjną sytuacje. Może to być przyszłe wydarzenie, jak wygrana w sporcie lub impreza, która miała miejsce w przeszłości. Takie wydarzenia zwiększą lub zwiększyły pozytywne subiektywne poczucie szczęścia, jak np. wakacje, o których się zawsze marzyło.  Myślenie o takich wydarzeniach także może wywołać dokładnie takie same poczucie szczęścia. Jak to działa? Chodzi o siłę wyobraźni..

Czy to oznacza, że powinniśmy robić tzw.„flash-backi” każdego dnia? Wchodzić w pewnym sensie w stan medytacji? Nie, oczywiście, że nie. Dobrą rzeczą jest to, że nie trzeba tego robić samodzielnie. Rozmowa jest jednym ze sposobów, aby wejść w proces myślenia. Chociaż istnieją różnice między kulturami, mówienie jest co najmniej ściśle związane z myśleniem (a czasami także odwrotnie). Dzięki temu człowiek nie tylko wykorzystuje siłe wyobraźni, lecz także siłe mowy. W kombinacji te umiejętności pozwalają człowiekowi odtwarzać pozytywne wydarzenia.

* Nasz mózg nie jest (całkowicie zdolny do odróżnienia rzeczywistości od fikcji. Myślenie o wydarzeniu może prowadzić do podobnych postrzeganych reakcji emocjonalnych, jak samo doświadczenie zdarzenia
* Mowa jest silnie powiązana z myśleniem

Co zatem możemy zrobić ze zmniejszającym się subiektywnym szczęściem po pozytywnym wydarzeniu?

Badacze Gable i in. pokazali, że dzielenie się dobrymi wiadomościami o pozytywnych wydarzeniach z inną osobą jest jednym z najważniejszych procesów utrzymania pozytywnego postrzeganego szczęścia. Naukowcy nazywają ten proces „kapitalizacją”.

3.1.1. Kapitalizacja pozytywnych wydarzeń

Kapitalizacja pozytywnych wydarzeń oznacza na przykład mówienie innym o tych właśnie pozytywnych wydarzeniach. Opowiadanie innym o pozytywnych wydarzeniach prowadzi do większego pozytywnego afektu i większej satysfakcji z życia (s. 241). Podobnie do uśmiechu, zwiększa pozytywną emocjonalność.

W oparciu o założenie, że nasz mózg nie jest w stanie odróżnić rzeczywistości od fikcji, kapitalizacja prowadzi do idei, że mówienie innym o pozytywnych wydarzeniach to ponowne doświadczenie samego wydarzenia. Jest wysoce prawdopodobne, że mówienie o pozytywnych zdarzeniach jest jak czynnik pośredniczący prowadzący do zwiększenia pamięci o pozytywnym zdarzeniu na dłuższą metę. Szczęście wzrasta.

3.1.2. Efekt uboczny: Kapitał społeczny

Pozytywną rzeczą związaną z kapitalizacją pozytywnych wydarzeń jest to, że może to prowadzić do zwiększonego kapitału społecznego. Krótko mówiąc: inni uważają, że jest się bardziej atrakcyjny i ma się większy zamiar nawiązać kontakt i tym samym także chcą nawiązać kontakt. Na dłuższą metę dobrobyt takiego związku wzrośnie (S.241) . Zwiększa się również szczęście.

3.2.1. Aktywna i konstruktywna odpowiedź

Gable i in. zwracają uwagę, że reakcja słuchacza ma również wysokie znaczenie. Sklasyfikowali możliwe odpowiedzi w 4 kategoriach. Na pozytywnym końcu skali można znaleźć aktywne i konstruktywne odpowiedzi. Na negatywnym końcu skali znajdują się pasywne i destrukcyjne odpowiedzi. Bezpośrednia reakcja ma natychmiastowy wpływ na samopoczucie na poziomie międzyludzkim i intrapersonalnym. Pasywne i destrukcyjne reakcje mogą podważyć rozwój dalszego dobrobytu. Słuchacz może wykazać, że nie docenia danego wydarzenia lub osoby opowiadającej lub że jest zazdrosny, na przykład. Aktywna i konstruktywna informacja zwrotna z drugiej strony prowadzi do poczucia bycia zrozumianym i docenionym, co pomaga w budowaniu dobrego samopoczucia i dobrych relacji.

Jak zbudować aktywną i konstruktywną informacje zwrotną, można przeczytać tutaj.

3.2.2. Efekt uboczny: Kondycjonowanie

W tym wymiarze jest także pozytywny efekt uboczny. Z behawioralnego punktu widzenia, udzielanie aktywnych i pozytywnych odpowiedzi jest również w pewnym sensie nagrodą. Natychmiastowe nagradzanie pomaga w wzmacnianiu pożądanych zachowań (w psychologicznym procesie behawioralnym jest standardowa wiedza, a psychologowie nazywają to „warunkowaniem instrumentalnym”).

Co to oznacza? Mówiąc wprost: Można sobie wyobrazić, że się w powróciło do dzieciństwa: jeśli się posprząta swój pokój i z dumą powie o tym swoim rodzicom, pozytywne opinie i ewentualna nagroda doprowadziłyby do większej szansy na powtórzenie zachowania takiego jak sprzątanie. Można powiedzieć, że jest to „uczenie się nowych i pożądanych nawyków”. Jest to proces, w którym psy uczą się nowych zachowań. Dlatego aktywna i konstruktywna informacja zwrotna nie tylko prowadzi do lepszego rezultatu dla osoby opowiadającej i jej relacji, ale także pomaga osobie opowiadającej otworzyć się i nabrać pewności co do pozytywnych wydarzeń w przyszłości oraz relacji społecznych.

W środowisku pracy należy tworzyć czas i przestrzeń, które pozwalą kolegom i koleżankom dzielić się pozytywnymi doświadczeniami. Na przykład, w jakim stopniu osiągnęli z góry określone cele. Takie przestrzenie mogą wzmocnić satysfakcje klientów, zwiększyć produkcyjność nowych rozwiązań itp. Takie środowisko powinno pozwolić każdej osobie wyraźić każdą możliwą opinie. Środowisko, w którym inni oferują natychmiastową aktywną i konstruktywną informację zwrotną.

Można powiedzieć, że nie każdy jest chętny do otwierania samego siebie lub mówienia pozytywnie o sobie. Dlatego mniej ważne jest bezpośrednie zachęcanie, a nawet zmuszanie ludzi do otwierania się na temat pozytywnych doświadczeń. Ważniejsze jest stworzenie środowiska, w którym ludzie są zachęcani do opowiadania o pozytywnych wydarzeniach i każdy, kto chce mówić, ma swobodę wypowiadania się. My jako ludzie dążymy do zwiększenia pozytywnej percepcji naszej osoby, Dostarczając aktywnych i konstruktywnych informacji zwrotnych. Takie zachowania pokazują „nieśmiałym” osobom, że opowiadanie o własnych pozytywnych doświadczeniach jest nagradzane. Takie zachowania także wzmacnia pozycje i postrzeganą pozycje w ramach określonej grupy. Pomysł: Warto stworzyć spotkanie TGIF (= Thank God, it’s friday) pod koniec ostatniego dnia tygodnia. Warto zapytać się o dobre i złe wydarzenia danego tygodnia na takim spotkaniu ‚TGIF’. Niech uczestnicy zdecydują, czy chcą opowiedzieć, czy nie.

W kontekście prywatnym, w szczególności w tradycyjnym zachodnim kontekście rodzinnym, nie będzie tak dużej grupy osób przy stole „opowiadania sobie historyjek”. Ważne jest jednak również, aby stworzyć opisane wyżej środowisko. Nawet jeśli jest to sytuacja 1 na 1. Oczywiście można powiedzieć, że grupa (np. rodzina) już mówi o codziennych wydarzeniach. Ale w życiu codziennym zapomina się o pewnych rzeczach oczywistych.

Jedną z oczywistych rzeczy, o których można zapomnieć, jest konstruktywna i aktywna informacja zwrotna. Radość można również aktywnie realizować w kontekście rodzinnym. Mam zwyczaj zanurkować w dobrej książce lub ciekawym wykładzie na Youtube, co prowadzi do zaburzonej zdolności aktywnego słuchania mojej partnerki. Mówiąc podczas porannych przygotowań do pracy, nie okazujemy koniecznej koncentracji, aby być aktywnymi i konstruktywnymi partnerami w rozwmowie. Koncentracja może być zakłócona. Czasami ludzie są zatrzymani w swoich myślach lub telefonach komórkowych. Dlatego właśnie najważniejsze jest stworzenie środowiska (czasu i przestrzeni), gdzie otwarte opowiadanie i przekaywanie informacji zwrotnych jest na szczycie listy.